Το σύστημα των αντικειμενικών αξιών εφαρμόζεται στη χώρα μας εδώ και τρεις δεκαετίες. Αρχικά, απώτερος στόχος του νομοθέτη ήταν να αντικειμενοποιήσει τον τρόπο με τον οποίο ο πολίτης πλήρωνε την εφορία. Είναι γεγονός ότι, έως τότε, ένα μεγάλο μέρος των συναλλαγών του με αυτήν διέπονταν από υποκειμενικά κριτήρια, με αποτέλεσμα το σύστημα να μην απέδιδε πάντα τα αναμενόμενα.
Παρ’ όλα αυτά, η διαφορά ανάμεσα στις αντικειμενικές και τις πραγματικές αξίες δημιούργησε, με τον καιρό, μία κατάσταση που ευνοούσε την παραοικονομία και, ουσιαστικά, δεν έκανε τίποτε άλλο από το να ξεπλένει τα «μαύρα» κέρδη που προέκυπταν από την πραγματική οικονομία. Αγόραζες ένα σπίτι με αντικειμενική αξία 10, ενώ ξόδευες 15. Και όλα αυτά ήταν καλυμμένα από ένα πέπλο μιας παράδοξης «νομιμότητας»!
Παλαιότερες έρευνες της Εθνικής Τράπεζας, σχετικά με την αγορά κατοικίας, δείχνουν πως 80%-90% των επενδύσεων των νοικοκυριών κατευθύνονται προς την ακίνητη περιουσία. Βασικό μέλημα κάθε οικογένειας είναι να επενδύει στο σπίτι της. Δεν είναι περίεργο που οι Ελληνες διαθέτουν έναν από τους μεγαλύτερους συντελεστές ιδιοκατοίκησης στον κόσμο.
Και επειδή είναι δύσκολο ένας απλός πολίτης να αποκρύψει την ακίνητη περιουσία του, οι φόροι στα ακίνητα είναι από τους πιο αποτελεσματικούς και αποδοτικούς για το δημοσιοοικονομικό σύστημα μιας χώρας. Δεν είναι τυχαίο πως, στην Ελλάδα, 30 σχεδόν φόροι (ΦΑΠ, ΤΑΠ, Δημοτικά τέλη και φόροι, ΕΡΤ, μεταβίβασης, κληρονομιάς, γονικής παροχής, εισοδήματος, κ.λπ.) εξαρτώνται έμμεσα ή άμεσα από τα τ.μ. και την αντικειμενική αξία των ακινήτων.
Σύμφωνα με κυβερνητικούς παράγοντες μέσα στο επόμενο έτος θα υπάρξει αύξηση των αντικειμενικών, στις εντός σχεδίου περιοχές, κατά 10-30%, ενώ στις εκτός από 50% και πάνω, ανάλογα με το εάν αυτές πρόκειται να ενταχθούν ή όχι. Θα δημιουργηθεί ένα νέο σύστημα «στατιστικών αγοραίων αξιών», που θα προσπαθήσει να εξαλείψει τη διαφορά μεταξύ πραγματικών και αντικειμενικών.
Καταρχήν, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το να διαμορφωθούν οι αντικειμενικές αξίες έτσι ώστε να ανταποκρίνονται στις πραγματικές, είναι μια σωστή κίνηση. Κάτι τέτοιο θα διευκόλυνε ξένους και εγχώριους επενδυτές, καθώς ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδιά τους είναι να καταλάβουν το σύστημα αντικειμενικών αξιών και να διασφαλίσουν τα έσοδα από τις επενδύσεις τους. Και όλοι ξέρουμε πόσο λείπουν οι επενδύσεις που θα βοηθούσαν την οικονομία μας να ορθοποδήσει!
Παρ’ όλα αυτά, σύμφωνα με το ισχύον φορολογικό καθεστώς, μια περαιτέρω αύξηση των φόρων -διότι αυτό σημαίνει αύξηση των αντικειμενικών αξιών- θα γονατίσει την ήδη ανύπαρκτη -από πλευράς πράξεων- αγορά ακινήτων. Η κρίση βαθαίνει, τα εισοδήματα μειώνονται και η φορολογία καλπάζει? Το κοκτέιλ είναι εκρηκτικό.
Ετσι, λοιπόν, το 2011 για να συντηρήσει κάποιος την ακίνητη περιουσία του και να καλύψει τις υποχρεώσεις του, θα κληθεί -εκτός από το κόστος που προκύπτει από τα ενεργειακά πιστοποιητικά, τη νομιμοποίηση των ημι-υπαιθρίων, τις έκτακτες εισφορές, κ.λπ.- να καταβάλλει ένα κατά πολύ μεγαλύτερο κεφάλαιο από εκείνο του 2010.
Οι δυσοίωνες προοπτικές της ελληνικής οικονομίας μπορούν να αντιμετωπιστούν έγκαιρα με τη βοήθεια ενός ολοκληρωμένου μακροπρόθεσμου πολιτικού σχεδίου. Θα αντιλαμβανόμασταν, τότε, ότι δεν είναι δυνατό να αυξηθούν και άλλο οι αντικειμενικές χωρίς να συνοδεύονται από μέτρα ενίσχυσης της αγοράς, όπως
(1) την αύξηση του αφορολόγητου ορίου από τις 400.000 ευρώ,
(2) τον εξορθολογισμό των 30 και πλέον φόρων που συνδέονται με τα ακίνητα -ακόμη και μείωσή τους, και
(3) επιτέλους, ένα σταθερό θεσμικό πλαίσιο για την ακίνητη περιουσία, που πάνω του θα μπορούσαν να στηριχθούν οι επενδυτές.
ΗΜΕΡΗΣΙΑ, 06 Νοε 2010
No comments:
Post a Comment