Μία έκθεση του ΥΠΕΞ για το επενδυτικό κλίμα στην Γεωργία ανέφερε: ...οι κινήσεις των ενδιαφερόμενων επιχειρηματιών θα πρέπει να γίνουν προσεκτικά και με αξιολόγηση των κινδύνων, σε μία χώρα που διανύει το στάδιο της μετάβασης από την οικονομία κεντρικού σχεδιασμού προς την οικονομία της αγοράς... Η έκθεση έχει ημερομηνία 27/03/2009.
Η Παγκόσμια Τράπεζα ορίζει ως επενδυτικό κλίμα «το σύνολο των παραγόντων που διαμορφώνουν τις αποφάσεις τόσο των τοπικών όσο και των ξένων εταιριών να επενδύσουν ή όχι σε μια χώρα». Ένα «καλό» επενδυτικό κλίμα αποτελεί βασική προϋπόθεση για την ανάπτυξη της οικονομίας.
Στα τέλη του προηγούμενου μήνα, ο επικεφαλής της ομάδας δράσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Ελλάδα, δήλωνε πως η βελτίωση του επενδυτικού κλίματος στη χώρα μας είναι ένα από τα σημαντικότερα καθήκοντα της ομάδας του.
Το επιχειρηματικό κλίμα διαμορφώνεται από ένα σύνολο παραγόντων, όπως: η αξιοπιστία της χώρας προς τις εγχώριες και ξένες επενδύσεις, το φορολογικό καθεστώς, το νομοθετικό καθεστώς, το δικαστικό σύστημα (ταχύτητα και εγκυρότητα) την σταθερότητα του πολιτικού συστήματος, την γραφειοκρατία, την πάταξη της αδιαφάνειας, την δυνατότητα πρόσβασης σε άλλες αγορές, τη διάθεση ρευστότητας από τον τραπεζικό τομέα, τη διαθεσιμότητα ειδικευμένου εργατικού δυναμικού, κ.ά.
Εάν δει κανείς αντικειμενικά τη σημερινή κατάσταση της χώρας μας, ίσως παρατηρήσει πως η αξιολόγηση των παραπάνω παραγόντων βρίσκεται σε πολύ χαμηλό επίπεδο σε σχέση με άλλες χρονιές.
Τα πλεονεκτήματα της χώρας μας είναι πολλά, όπως η γεωγραφική της θέση, το κλίμα της, ο πολιτισμός της, ειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό σε πολλούς τομείς, ο ανεκμετάλλευτος ορυκτός της πλούτος και πολλά άλλα. Αυτό μας δίνει τη -θεωρητική- δυνατότητα να βλέπουμε το μέλλον με κάποια αισιοδοξία, όσο δύσκολο και εάν είναι το παρόν.
Η αξιοπιστία του κράτους προς τις εγχώριες και ξένες επενδύσεις είναι ένας σημαντικός τομέας που πρέπει να δουλέψουμε συστηματικά, από σήμερα. Και η αξιοπιστία δομείται με μικρά και σταθερά βήματα.
Στον κλάδο της ακίνητης περιουσίας για παράδειγμα: Μία ιδιωτική επένδυση μεγάλου μεγέθους ενδέχεται να χρειαστεί μία δεκαετία για να υλοποιηθεί, ακόμη και εάν ο επενδυτής ακολουθήσει το πλαίσιο που τίθεται από το Κράτος. Συνάμα, στο πρόσφατο παρελθόν, είναι πολλά τα παραδείγματα διαγωνισμών για την αξιοποίηση Δημόσιας περιουσίας που, αν και είχαν κηρυχτεί οι ανάδοχοι είτε δεν προχώρησαν ή προχώρησαν, αλλά δεν υλοποιήθηκαν. Κύριο θέμα στην δεύτερη περίπτωση ήταν η αδειοδότηση του έργου (είτε για την κατασκευή ή για τη λειτουργία του) που «κολλούσε» για κάποιον σημαντικό ή μη λόγο.
Εάν, όμως, δεν έχει οριστεί ο τρόπος με τον οποίο θα εξασφαλιστεί:
* ένα ολοκληρωμένο -και εφαρμόσιμο- σχέδιο για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης (με πρόβλεψη για αναπτυξιακές δραστηριότητες), που να ανανεώνεται συνεχώς ανάλογα με τις ανάγκες,
* το πλαίσιο εντός του οποίου ένας ξένος ή Έλληνας επενδυτής έχει τη δυνατότητα να κινηθεί (φορολογικό, περιβαλλοντικό, πολεοδομικό, θεσμικό, κλπ),
* η πολιτική, αλλά και η κοινωνική βούληση,
το επενδυτικό κλίμα θα μείνει εκεί που βρίσκεται και σήμερα.
Τα τελευταία δύο χρόνια χρησιμοποιείται με διάφορους τρόπους και τόνους η φράση «εφόσον ακολουθήσουμε επακριβώς»... τα μέτρα / το μνημόνιο / τον προϋπολογισμό / τους νόμους, κλπ... «δεν θα χρειαστεί κάτι περισσότερο». Και είναι σαν, σύμφωνα με το έως τώρα ιστορικό, να αποτελεί «συγχωροχάρτι» για την μετέπειτα μη εφαρμογή τους και την «αναπόφευκτη» θέσπιση νέων μέτρων (ή την αναπροσαρμογή των προβλέψεων).
Χρειάζεται ολοκληρωμένος σχεδιασμός και κυρίως πραγματικά εφαρμόσιμος, με συγκεκριμένη στοχοθέτηση τόσο σε μικρό όσο και σε μεγάλο επίπεδο. Ο οποίος -σχεδιασμός- να βγάζει νόημα όχι στην θεωρία, αλλά στην πράξη. Ειδάλλως, ο δρόμος για την ανάκαμψη του επιχειρηματικού κλίματος και την «έξοδο» από τη σημερινή οικονομική συγκυρία μπορεί να αποδειχθεί αρκετά μεγαλύτερος και πιο δύσβατος από ό,τι προβλέπεται έως σήμερα από τους ειδικούς.
Capital.gr, 11/01/2012
Η Παγκόσμια Τράπεζα ορίζει ως επενδυτικό κλίμα «το σύνολο των παραγόντων που διαμορφώνουν τις αποφάσεις τόσο των τοπικών όσο και των ξένων εταιριών να επενδύσουν ή όχι σε μια χώρα». Ένα «καλό» επενδυτικό κλίμα αποτελεί βασική προϋπόθεση για την ανάπτυξη της οικονομίας.
Στα τέλη του προηγούμενου μήνα, ο επικεφαλής της ομάδας δράσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Ελλάδα, δήλωνε πως η βελτίωση του επενδυτικού κλίματος στη χώρα μας είναι ένα από τα σημαντικότερα καθήκοντα της ομάδας του.
Το επιχειρηματικό κλίμα διαμορφώνεται από ένα σύνολο παραγόντων, όπως: η αξιοπιστία της χώρας προς τις εγχώριες και ξένες επενδύσεις, το φορολογικό καθεστώς, το νομοθετικό καθεστώς, το δικαστικό σύστημα (ταχύτητα και εγκυρότητα) την σταθερότητα του πολιτικού συστήματος, την γραφειοκρατία, την πάταξη της αδιαφάνειας, την δυνατότητα πρόσβασης σε άλλες αγορές, τη διάθεση ρευστότητας από τον τραπεζικό τομέα, τη διαθεσιμότητα ειδικευμένου εργατικού δυναμικού, κ.ά.
Εάν δει κανείς αντικειμενικά τη σημερινή κατάσταση της χώρας μας, ίσως παρατηρήσει πως η αξιολόγηση των παραπάνω παραγόντων βρίσκεται σε πολύ χαμηλό επίπεδο σε σχέση με άλλες χρονιές.
Τα πλεονεκτήματα της χώρας μας είναι πολλά, όπως η γεωγραφική της θέση, το κλίμα της, ο πολιτισμός της, ειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό σε πολλούς τομείς, ο ανεκμετάλλευτος ορυκτός της πλούτος και πολλά άλλα. Αυτό μας δίνει τη -θεωρητική- δυνατότητα να βλέπουμε το μέλλον με κάποια αισιοδοξία, όσο δύσκολο και εάν είναι το παρόν.
Η αξιοπιστία του κράτους προς τις εγχώριες και ξένες επενδύσεις είναι ένας σημαντικός τομέας που πρέπει να δουλέψουμε συστηματικά, από σήμερα. Και η αξιοπιστία δομείται με μικρά και σταθερά βήματα.
Στον κλάδο της ακίνητης περιουσίας για παράδειγμα: Μία ιδιωτική επένδυση μεγάλου μεγέθους ενδέχεται να χρειαστεί μία δεκαετία για να υλοποιηθεί, ακόμη και εάν ο επενδυτής ακολουθήσει το πλαίσιο που τίθεται από το Κράτος. Συνάμα, στο πρόσφατο παρελθόν, είναι πολλά τα παραδείγματα διαγωνισμών για την αξιοποίηση Δημόσιας περιουσίας που, αν και είχαν κηρυχτεί οι ανάδοχοι είτε δεν προχώρησαν ή προχώρησαν, αλλά δεν υλοποιήθηκαν. Κύριο θέμα στην δεύτερη περίπτωση ήταν η αδειοδότηση του έργου (είτε για την κατασκευή ή για τη λειτουργία του) που «κολλούσε» για κάποιον σημαντικό ή μη λόγο.
Εάν, όμως, δεν έχει οριστεί ο τρόπος με τον οποίο θα εξασφαλιστεί:
* ένα ολοκληρωμένο -και εφαρμόσιμο- σχέδιο για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης (με πρόβλεψη για αναπτυξιακές δραστηριότητες), που να ανανεώνεται συνεχώς ανάλογα με τις ανάγκες,
* το πλαίσιο εντός του οποίου ένας ξένος ή Έλληνας επενδυτής έχει τη δυνατότητα να κινηθεί (φορολογικό, περιβαλλοντικό, πολεοδομικό, θεσμικό, κλπ),
* η πολιτική, αλλά και η κοινωνική βούληση,
το επενδυτικό κλίμα θα μείνει εκεί που βρίσκεται και σήμερα.
Τα τελευταία δύο χρόνια χρησιμοποιείται με διάφορους τρόπους και τόνους η φράση «εφόσον ακολουθήσουμε επακριβώς»... τα μέτρα / το μνημόνιο / τον προϋπολογισμό / τους νόμους, κλπ... «δεν θα χρειαστεί κάτι περισσότερο». Και είναι σαν, σύμφωνα με το έως τώρα ιστορικό, να αποτελεί «συγχωροχάρτι» για την μετέπειτα μη εφαρμογή τους και την «αναπόφευκτη» θέσπιση νέων μέτρων (ή την αναπροσαρμογή των προβλέψεων).
Χρειάζεται ολοκληρωμένος σχεδιασμός και κυρίως πραγματικά εφαρμόσιμος, με συγκεκριμένη στοχοθέτηση τόσο σε μικρό όσο και σε μεγάλο επίπεδο. Ο οποίος -σχεδιασμός- να βγάζει νόημα όχι στην θεωρία, αλλά στην πράξη. Ειδάλλως, ο δρόμος για την ανάκαμψη του επιχειρηματικού κλίματος και την «έξοδο» από τη σημερινή οικονομική συγκυρία μπορεί να αποδειχθεί αρκετά μεγαλύτερος και πιο δύσβατος από ό,τι προβλέπεται έως σήμερα από τους ειδικούς.
Capital.gr, 11/01/2012
No comments:
Post a Comment