Thursday 1 November 2012

Λύση για έξοδο από την κρίση!

Πώς η ανάπλαση οδηγεί σε "restart" την οικονομία, μία προβολή στο μέλλον.


Θα μπορούσε η ανάπτυξη ακινήτων να αποτελέσει βασικό μοχλό για την έξοδο από την κρίση; Η απάντηση είναι καταφατική και ενδεχόμενη προβολή στο μέλλον της επιχείρησης «ολικό λίφτινγκ Αθήνας» ενδεχομένως να έπειθε και τους πλέον δύσπιστους. Για το πώς η ανάπτυξη των ακινήτων και των μεγάλων οικοδομικών συγκροτημάτων θα μπορούσε να ενισχύσει τους δείκτες παραγωγικότητας της ελληνικής οικονομίας, αποτελώντας ουσιαστικά το «κλειδί» για την επιστροφή στην ανάπτυξη.


Σήμερα. 
Ώρα 6:30. Ξυπνητήρι. Πρέπει να ετοιμαστώ γρήγορα, να προλάβω την πρωινή κίνηση. Είναι απαραίτητο να έχω βγει στους δρόμους έως τις επτά. Εάν αργήσω, η σύντομη διαδρομή των 20 λεπτών μέχρι το γραφείο θα γίνει μαραθώνιος της μιάμιση ώρας. 
7:20. Δυστυχώς άργησα. Ακόμη ετοιμάζομαι. Αναρωτιέμαι, τι να κάνω. Θα μπορούσα να οδηγήσω έως ένα σταθμό του μετρό, να περπατήσω ένα δεκάλεπτο και να φτάσω στον προορισμό μου σε μία ώρα συνολικά. Δεν γίνεται, όμως. Το απόγευμα έχω να συναντήσω τον αδερφό μου στο Παγκράτι, και να επισκεφτώ ένα συγγενή στο Σισμανόγλειο. Το μετρό δεν βοηθάει για τη διαδρομή μετά τη δουλειά... 

15 χρόνια μετά. 
Ώρα 6:30. Ξυπνητήρι. Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Θα πάρω το αυτοκίνητο έως τη «Δουκίσης Πλακεντίας, μετρό για το Σύνταγμα», περπάτημα, προορισμός. Για να κυκλοφορήσει κανείς μέσα στο δακτύλιο πρέπει είτε να είναι κάτοικος, είτε να πληρώνει υψηλότατα τέλη κυκλοφορίας. 
7:10 Είμαι ήδη στο δρόμο. Στις εννέα, στην αίθουσα συνεδρίων της παλιάς Βουλής, θα γίνει μία από τις «Ημερίδες Ανάπλασης». Πρόκειται για μία σειρά διαβουλευτικών συνεδρίων, ανοικτών για το κοινό, που αποβλέπουν στο να το ενημερώνουν για την Ανάπλαση της Αθήνας, να αναδεικνύουν ιδιοκτησιακά θέματα κτλ. Το πρόγραμμα «Απόλλων» ξεκίνησε πριν 10 περίπου χρόνια. Έτσι ονομάστηκε το εγχείρημα μεταμόρφωσης της Αθήνας. Επιφυλακτικά στην αρχή, με την πρώτη Ανώνυμη Εταιρεία Ανάπλασης να δημιουργείται από το Φορέα. Από τότε έως σήμερα έχει συσταθεί μία πληθώρα εταιρειών, με κοινό στόχο την ανάπλαση της Αθήνας. Αποτέλεσμα; Η πόλη έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο εργοτάξιο, τόσο η Αθήνα όσο και μία έκταση από την Κόρινθο έως και τη Χαλκίδα.

40 χρόνια μετά. 
Ώρα 6:30. Ξυπνητήρι. Γυμναστική μισή ώρα και μετά φεύγω για δουλειά. Το μετρό για το κέντρο περνάει κάθε τρία λεπτά από την τοπική στάση. Το σπίτι μου βρίσκεται λίγο έξω από την Κόρινθο, σε έναν οικισμό που δημιουργήθηκε πριν από λίγα χρόνια. Πηγαίνοντας στη στάση περνάω από το πάρκο του «Ερμή» και αναλογίζομαι το παρελθόν. Πριν από καμιά 30ετία άρχισε το «Απόλλων», ένα πρόγραμμα Ανάπλασης των Αθηνών. Ήταν μετά την μεγάλη κρίση του ’10 που γονάτισε την οικονομία για 5-6 χρόνια. Τότε, μετά από την έντονη κοινωνική διαβούλευση που άρχισε το ’15 και τελείωσε περίπου το ’20, ορίστηκαν συγκεκριμένες περιοχές μέσα στην Αθήνα που ήταν προς Ανάπλαση. Σιγά, είχα σκεφτεί, ακόμη μία ουτοπία μας παρουσιάζουν για να φάνε οι μεγαλοκαρχαρίες...! Κι όμως μέσω της Ανάπλασης και άλλων παράλληλων κινήσεων που έγιναν εκείνη την περίοδο, «επανεκινήθηκε» η οικονομία μας και είχαμε τη μεγαλύτερη Ανάπτυξη στην Ευρωζώνη. Εκείνη την περίοδο, ο πατέρας μας, επειδή πίστευε στο έργο και είδε δύο μικρά διαμερίσματα, ένα στην Κυψέλη και ένα στο Παγκράτι, εντός των Ζωνών Ανάπλασης, αποφάσισε να συμμετέχει και να επενδύσει στο έργο. Ο αδελφός μου ήθελε να μείνει στο Παγκράτι, σε ουρανοξύστη. Τώρα μένει στον τριακοστό όροφο, σε ένα διαμέρισμα που θα ζήλευαν πολλοί. Θέα από την Ακρόπολη έως τον Πειραιά.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ, 20/10/2012

No comments:

Post a Comment