Πριν από καιρό παρατηρούσα την προσπάθεια επιβολής κυκλοφοριακών ρυθμίσεων σε συγκεκριμένους δρόμους σε δήμο των βορείων προαστίων. Θα τις χαρακτήριζα προεκλογικές παρεμβάσεις, καθώς θεωρείται συνήθης πρακτική -από την εκάστοτε κρινόμενη δημοτική εξουσία- να ικανοποιηθούν χρόνια αιτήματα δημοτών - ψηφοφόρων.
Με μία πρώτη ματιά οι παρεμβάσεις βοηθούσαν, όντως, στην μείωση του κυκλοφοριακού φόρτου των δρόμων. Αλλά, αν κάποιος το έβλεπε με μία περισσότερο κριτική ματιά θα ανακάλυπτε πως οι αξίες μερικών ακινήτων μειώνονταν σημαντικά, λόγω των αλλαγών αυτών -κυρίως των εμπορικών καταστημάτων, όπως ψιλικών, σουπερμάρκετ, κλπ.
Η μείωση της επισκεψιμότητας των καταστημάτων, δηλαδή η μείωση των περαστικών πιθανών καταναλωτών, έχει ως συνέπεια την μείωση εσόδων ενός καταστήματος. Με μικρότερο τζίρο μειώνεται και η οικονομική αξία ενός καταστήματος. Μερικές φορές -ακραίες- μπορεί και να καταργηθεί μία υφιστάμενη αγορά από πολεοδομικές - συγκοινωνιακές παρεμβάσεις.
Αναμφισβήτητα, η σημερινή κρίση δεν μας αφήνει πολλά περιθώρια για «δώρα» πολιτικού περιεχομένου παλαιάς κοπής. Πρέπει από εδώ και πέρα οι όποιες παρεμβάσεις σε μικρό ή μεγάλο επίπεδο να στοχεύουν στην πραγματική –και στοιχειοθετημένη- ανάπτυξη. Πρέπει να είναι ανταποδοτικές και για τον μεγαλύτερο «επενδυτή» της χώρας, το Κράτος.
Για να αναθερμάνουμε την οικονομία, απαιτούνται μεγάλα έργα. Έργα που –για να φέρουν άμεσα και μακροπρόθεσμα αποτελέσματα– καλούμαστε, εκ των πραγμάτων, να τα συντονίσουμε κάτω από ένα γενικό Αναπτυξιακό Επιχειρηματικό Σχέδιο και όραμα.
Μήπως λοιπόν θα έπρεπε να προσέχουμε περισσότερο την μελέτη και εφαρμογή έργων που επηρεάζουν τόσο πολύ την ανάπτυξη και την συντήρηση της τοπικής οικονομίας όσο μικρής και να είναι; Μήπως, δηλαδή, θα έπρεπε να εντάξουμε το σκεπτικό της Ανάπτυξης Ακινήτων σε παρεμβάσεις τέτοιου είδους; Ένα σκεπτικό όπου ο κύριος άξονάς του είναι ο συντονισμός όλων των απαραίτητων ενεργειών για τη δημιουργία υπεραξίας μέσα από δραστηριότητα στην ακίνητη περιουσία.
Μέσω ενός συγκροτημένου Επιχειρηματικού Σχεδίου, που θα διέπεται από τη λογική της ανάπτυξης ακινήτων -αλλά και τους βασικούς πυλώνες της αειφόρου ανάπτυξης-, υπάρχει η δυνατότητα να δημιουργηθεί οικονομική υπεραξία από διαφόρων ειδών αστικές παρεμβάσεις, ακόμη και από την Ανάπλαση των πόλεών μας. Βέβαια, πρέπει να υπάρχει μέριμνα έτσι ώστε τα οφέλη που προκύπτουν να μην είναι αποκλειστικό προνόμιο των «εχόντων» και των «διαπλεκόμενων», αλλά μέρος τους να αποδίδεται ως Κοινωνικό Μέρισμα.
Σε μία παρέμβαση, με βάση το παραπάνω σκεπτικό, εκτός από την συγκοινωνιακή μελέτη θα έπρεπε να γίνει σειρά από μελέτες επιπτώσεων. Ενδεικτικά θα μπορούσε να συμπεριληφθεί και μία αναλογιστική μελέτη αξιών, η οποία θα μελετούσε την επίπτωση στις αξίες των ακινήτων στην περιοχή. Και ενδέχεται ενώ η μία μελέτη να κατέληγε πως από συγκοινωνιακής πλευράς οι παρεμβάσεις πρέπει να γίνουν, η άλλη λόγω της μείωσης της οικονομικής δραστηριότητας να κατέληγε πως η παρέμβαση δεν θα έπρεπε να εφαρμοστεί.
Δημοσίευση: ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ / 20 Αυγ. 2011
No comments:
Post a Comment